Inzicht: de wijze waarop ik of een ander praat – en dan met name de intonatie (Prosodie) – heeft grote invloed op de fysiologische (en daardoor ook psychologische) toestand van beide partijen. We kunnen dit op meerdere manieren toepassen.
1. Zelfregulatie: gebruik ‘praten’ als ademregulatie door bewust iets langer uit te ademen/vertraagd uitademen. Dit kun je ook doen door je zinnen wat langer te maken. Verlengde/vertraagd uitademen zorgt ervoor dat je fysiologie kalmeert via de nervus vagus. In mijn ervaring – en dit klinkt gek – wordt ik rustiger als ik mezelf rustiger hoor praten,
2. Co-regulatie: door onze stem en spreken juist in te zetten reguleren we niet alleen ons zelf maar ook de mensen om ons heen. Immers, onze biologie is via neuroceptie uiterst gevoelig voor de intonatie van de stemmen om ons heen. Onder hoge druk wil iedereen graan een rustgevende stem (over de porto) horen. Ter illustratie: luister het interview van Jocko Willink met JiuJitsu legende Rickson Gracie. Hierin verteld Jocko dat altijd als hij over de ‘radio’ iets ging zeggen hij ‘calm en cool’ wilde spreken.
3. Lezen van de toestand van onze collega’s: als onze collega monotoon en vlak klinkt zegt dit iets – niet direct oordelen uiteraard – over zijn/haar fysiologische toestand. Idem, wanneer het spreken hard en luid is. Het kan een teken van onveiligheid of ‘offline’ zijn als het vaker of langer voorkomt. Hoe dan ook, ook door ons spreken (en mimiek enz.) kunnen we de collega helpen weer tot rust te komen.
4. Ademen en het geven van verbale ‘commando’s’: in een originele studie werd gekeken naar de relatie tussen stress perceptie en het geven van verbale instructies bij agenten. Een thema wat naar voren kwam was de relatie tussen praten, zelfregulatie en het effect op de ander. Zie hier een citaat:
All 10 officer-participants mentioned the importance of issuing verbal commands during the scenario because it is a means to maintain their breathing and directs victims and suspects what to do.
It is not uncommon for officers to forget to breathe or to hold their breath when exposed to high-stress situations.
Participant A-3 stated, “I tend to hold my breath if I’m not careful, so talking does both, it forces me to breathe and give them direction of what they need to do.”
Participant A-9 stated, “It gives me more confidence because I am breathing…lets victims know I am not a threat to them’.
Conclusie: praten is een belangrijke vaardigheid is zelfregulatie en co-regulatie vanuit zowel fysiologisch als psychologisch perspectief.
Verder lezen?
Kenneth Gibson Stress Perceptions and Verbal Commands for Law Enforcement in High-Stress Situations
Breath Control Can Change Your Life – Jocko Willink & Rickson Gracie
Dr Stephen Porges: The Neuroscience of Polarisation (pt 2 of 4)