Moeten we controle en geweldsinteracties wel zo zwart/wit zien? Alsof je het hebt of niet hebt, dat het escaleert of de-escaleert? Socioloog Laura Keesman deed tussen september 2017 en december 2021 onderzoek naar de manier waarop agenten geweldsituaties ervaren en hoe ze ermee omgaan. Door interviews en uitgebreid veldwerk met politie op straat, ME’ers en arrestatieteams onderzocht ze hoe agenten op microniveau controle behouden of verkrijgen, en wat er gebeurt als zij dit verliezen. Controle over burgers, verdachten én over zichzelf. Op 31 maart verdedigde zij haar proefschrift in Amsterdam.
Ik sprak via Zoom ‘unscripted en voor de vuist weg’ met Laura over haar mooie invalshoek, namelijk de beleving en betekenis die agenten zelf aan ‘controle’ geven in geweldbeheersing. In dit eerste deel hebben we het over de volgende onderwerpen:
- Wat is controle?
- Hoe is deze onderzoeksvraag ontstaan?
- Met welke politie diensten heb je meegelopen en wat zag en hoorde je?
- Wat is de rol van taal bij controle krijgen/behouden/herstellen in politie werk?
- Waarom was de oorspronkelijke vraagstelling (omgaan met geweldsituatie/de-escaleren) te ‘klein’?
- Wat is de toegevoegde waarde van jou onderzoek methode (betekenisgeving, belichaming, interactionisme, fenomenologie)?
- Wat is embodiment en wat is het verschil met bv bewegingswetenschappelijk onderzoek?
- Wat levert deze invalshoek op tov andere onderzoeksmethoden?