‘Er is nog niemand in de klas, alleen wij tweeën. Wat moet ik doen? lk probeer me over mijn afkeer van haar heen te zetten en zeg: ‘ls goed Willie, ik kom wel bij je zitten.’ Haar gezichtje begint te stralen. lk ga naast haar zitten en opeens ruik ik haar ook: ze stinkt gewoon. Niet om te harden. Plotseling legt ze haar gezicht tegen mijn arm. lk trek mijn arm terug en zie haar snot op mijn witte blouse. Willie schrikt van mijn reactie. Ondertussen komen meer kinderen in de klas. ‘
Een stukje uit het boek “Een leraar als geen ander” van Ietje Pauw.
Als leerkracht kom je heel veel tegen en vooral jezelf en je waarden, normen en emoties. Ook deze juf in dit verhaal. Later ziet ze dat haar collega het anders doet:
Terug naar het verhaal: “Dan komt juf Marjan binnen. ‘Dag Willie, heeft je broer je weer gebracht? Moest hij je ook helpen met wassen en aankleden? Dat kan ik wel zien, dat kan hij niet zo goed he? Kom maar mee, dan gaan we even naar de wc. Ik heb ook nog wel een schone onderbroek voor je. Juf Karin, begin maar vast met het kringgesprek. ‘ lk voel m’n wangen gloeien: dit had ik zelf ook kunnen bedenken.’
Het opschrijven en delen van verhalen is een waardevolle bron van je professionele identiteit. Het laat zien wat er allemaal speelt en maakt je waarden, oordelen en emoties zichtbaar. En je kracht en sterke kanten. Tot slot bieden verhalen een prachtige ingang tot een mooi gesprek welke ik vaak open met: “wat zou ik doen of wat zou jij doen’. Reflecteren met verhalen om het beste uit onszelf te halen.